Ruim 3 jaar geleden nam ik een rigoureus besluit om naar het zuiden van Spanje (Costa del Sol) af te reizen. In mijn eentje op avontuur. Ik had het nodig om uit de sleur van mijn dagelijkse bestaan te komen.
Daarvoor liet ik mijn kinderen, familie en vrienden achter.....
Dit was iets wat ik alleen moest doen. Een roeping dat ik daarheen moest , ik kende er (bijna) niemand en was er nog niet eerder geweest.
Op zoek naar mezelf, die ik jaren geleden ergens kwijt geraakt was.
Ik ben van hot naar her verhuisd in die 3 jaar, overigens wel altijd in de buurt van Malaga.
Trachten een bestaan op te bouwen, nieuwe mensen leren kennen, vrienden gemaakt, genoten van het weer, het eten, de mensen en de covid periode overleefd.
Periodes van eenzaamheid, verdriet en loslaten doorgemaakt en af en toe best ziek geweest, maar ook gelachen, gedanst, plezier gehad met vrienden om me heen.
Er zijn hele mooie mensen op mijn pad gekomen die me allemaal op mijn reis begeleid hebben (en een aantal nog steeds doen), ieder op zijn/haar manier. Mooie gesprekken gehad, mooie intense healings gehad, goede inzichten mogen ontvangen.
De laatste tijd kwam er steeds duidelijker naar voren dat ik daar niet kon blijven. Ik kreeg signalen die ik niet kon negeren. Mijn vader die in zijn laatste periode van het aardse leven is, mijn kinderen die ik steeds meer miste, vrienden en andere familie die ik meer en meer begon te missen. Ik kreeg het gevoel dat mijn periode van bezinning ten einde kwam, in ieder geval de periode in Spanje. Ik heb Marbella met pijn in mijn hart achter me gelaten (maar ik ga daar zeker terug, al is het af en toe voor een paar weken).
Dus sinds augustus ben ik weer terug in Nederland, een hectische periode van regelen, verhuizen, nog geen vaste plek hebben om te wonen (dat zit eraan te komen), maar zo gelukkig dat ik weer bij mijn vader, kinderen en familie en vrienden heb kunnen zijn en ik in de buurt ben als het nodig mocht zijn.
Maar ook mooie nieuwe plannen maken, als zaadjes die afgelopen 3 jaar geplant zijn en binnenkort tot bloei mogen komen. Samenwerkingen die tot stand komen, samenvoegingen van een aantal disciplines, retreats/rituelen organiseren (samen met collega’s). Het begint allemaal op zijn plek te vallen. Ik ben hier op aarde om mensen te helpen, te helpen verder te komen in het leven, te ondersteunen, te helen, om verbinding te maken.
Body & Mind, deze naam is niet voor niks gekozen….
Het is niet alleen maar massages, maar veel meer. Daarom heb ik ook besloten de naam van mijn bedrijf te wijzigen. Maar dat verklap ik nog niet.
Ik kan wel zeggen dat ik mezelf heb teruggevonden. Ik hoef niet alles alleen te doen, ik heb hulptroepen die ik mag inschakelen. Ik ben de leider van mijn eigen leven. Mijn hele leven op zoek geweest naar een thuis (sommige mensen verhuizen maar 1 of 2 x in hun leven, ik ben tot op heden zo’n 30x verhuisd. Misschien wel meer…ik ben de tel kwijt)
Ik weet nu dat mijn thuis ligt in mijn Hart, in Mezelf.
Dan maakt het niet uit waar je woont.
Namaste